เวลาคิดไรไม่ออกก็ต้องทำเงี้ยแหละ
เพราะบางครั้งที่คิดไม่ออกก็เป็นเพราะในใจลึก
เรารู้สึกว่า ตัวเรามีคุณค่ามากเกินไป
คิดว่า เราอยู่ในจุดที่ดีแล้ว และไม่อยากจะทำอีกเพราะกลัวจะไม่ดีเท่าเดิม
หากเราคิดไม่ออก ก็ต้องลงจากเก้าอี้ตัวที่นั่งอยู่
แล้วเดินออกไปตามทาง
หาที่เหมาะๆ ล้มตัวลงคลุกกับฝุ่นตรงนั้น
พร้อมกับ เอานิ้วจิ้มหัวตัวเองแรง 2-3 ที
แล้วบอกตัวเองว่า "เราก็มีค่าเท่าฝุ่นที่ตกอยู่ที่พื้นเนี้ยแหละ ที่ไม่รู้จักขยับตัวให้พ้นจากที่เดิม เมื่อวันใดมีคนเดินเข้ามาเหยียบก็ต้องตกอยู่ใต้เท้า ถ้าเราไม่อยากอยู่ใต้เท้าใคร เราก็ต้องทำให้ได้ดังฝุ่นที่ฟุ้งขึ้นระหว่างที่เราล้มตัวลง แม้มันจะลอยขึ้นสูงในบางทีและต่ำลงในบางครั้ง แต่มันก็จะไม่ต้องอยู่ใต้เท้าใคร"